 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Вяртаюцца паэты зь небыцьця, Мы молімся на іхнія імёны І грошы зарабляе для жыцьця. Шумім, нібы на могілках вароны. А нам ня дадзена судзіць багоў, Хоць пры жыцьці раўняемся з багамі. Якія мы нашчадкі змагароў? Адно крычым, махаючы рукамі. І скардзімся, што ўсё ж нялёгка нам Дабіцца ўсенароднага прызнаньня... Паэзіі абрабаваны Храм Адновіца Паэзіі вяртаньнем. І непазбежна прыйдзе судны час, І засьмяецца Сфінкс. А нашы творы Ці скажуць што талковае пра нас? Былі, жылі і зналі многа гора, І грошы заграбалі для жыцьця, Бяз помнікаў баяліся застацца... Вяртаюцца Паэты зь небыцьця. А нам ці суджанна чытацца?
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|